Read English version
‘Na vota s’arricunta ca Gesù Cristu java caminannu cu l’Apostuli soi pi cummèrtiri la genti, e jennu ‘nta li citati si firmava e poi sicutava lu so’ caminu. A ddi tempi lu vinu si vinnia a varrili, e a l’Apostuli tanticchedda di sciroppu di viola cci piacìa. Adunca Gesù Cristu urdinau a San Petru di jiri a vinu: e chiddu senza farisillu diri du’ voti cci iju.Li tavirnara sunnu fausi tutti: e comu l’Apostulu trasìu pi lu vinu, lu tavirnaru si lu misi a’mmusciunari dicènnuci: -“Cumpari Petru, tastati di chistu; viditi com’è; manciativi stu pizzuddu di finocchiu, e acussì vi piaci megghiu. “Pigghiau San Petru e si manciau lu finocchiu, e poi tastau lu vinu. “Ehi! di chistu m’aviti a dari, cumpari, ca mi piaci. “Lu tavirnaru, ca nun vulìa àutru, spinòccia e cci jinchi lu varrili di ddu vinu. S.Petru si lu carricò ‘ncoddu, e si nni iju nni lu sò Maistru. Camina camina: “Chi vinu, Maistru! ‘un n’aveumu vivutu mai, cu prisunzioni”. Scàrrica e lu Maistru lu tasta: – “Eh! Petru, Petru! ti facisti ‘nfinucchiari”.. – “Chi diciti veru, Maistru? vegna ccà quantu lu tastu arreri”. Iju pi tastari, e vitti ca era vinu spuntu ‘un avennu cchiù la vucca cu lu finocchiu.
E lu Maistru cci mannau a n’autru Apostulu, pi accussì aviri vinu bonu, e di ddocu nni veni ca quannu shavi a tastari lu vinu pi vidiri s’è bonu, nun s’havi a manciari finocchiu.